අරුම ලෝකයක්...

විඩාබර දෙනෙත් අඩවන් කරනෙමි..

ලෝකයෙන් මිදී සැනසුම ලබනට..

දෙනෙත් අභියස අඳුරු ලෝකයක්..

හිරු එලිය එන්නැති,

මල් සුවඳ නොදැනෙන...

හදෙහි කෙලවරක...

තනි වුන සිතුවමකට..

ජීවය ගෙන දෙයි..

නවමු ලෝකයක්...

බිය මෙන් සතුටද..

දුක මෙන් පැතුමද...

සිතේ උපදවයි...

අරුම ලෝකයක්...

විටෙක මතකෙට..

ඉගිලී යන්නට..

හිතට තටු දෙයි...

වෙනස් ලෝකයක්...

සියැසින් දුටුවද..

සිතින් විසුවද..

හැබැහින් නොදුටුව..

සිහින ලෝකයක්...