එපා දඬුවම් ඇගේ වරදට..

ආදරේට මම හුරතල් උනාට..
ඇයි කියන්නෙ ඔබ බොලඳ නොවන්නට..
දකින හීන මම ඔබට කිව්වට..
ඇයි කියන්නෙ ඔබ හීන නොබලන්න..
ඔබෙයි මගෙයි ලොව හිතින් හැදුවට..
ඇයි කියන්නෙ ඔබ හැබෑ නොවන බව..

ඔය බොලඳකම් වයසට කීවට..
නැතුවද ඔබ පහු කරලා මේ දින..
ඔය දකින්නේ හීන කීවට..
නැතුවද ඔබ දැකලා ඒ හීනම..
මගේ තැන එදා ඇයට තිබුනට..
නැතුවද ඔබ තනලා ඒ ලෝකය...

ඇය ගිහින් නම් ඔබේ ලෝකෙන්..
ඇයි සසඳන්නේ මා ඇගේ වරදට..
පෙර රිදුනු සිත හදන්න ආයෙත්..
ඇයි නොදෙන්නෙ මට එක වතාවක්...

ඇයට ආදරේ කරපු තරමට..
වැඩිය ආදරෙයි දනී මේ හිත..
ඈතින් තියන්නේ ඇයි මේ තරමට..
එපා දඬුවම් ඇගේ වරදට..

ඊයෙ අද වගේ මට නම් තවමත්..

අද වන් දිනයක,නොසිතු මොහොතක..
හමුවුනේ අපි නොහඳුනන ලෙස..
නමුදු සිත රැඳුනේ ඔය ඇස් අබිමුව...
අදටත් එහෙමයි නොම යයි වෙනතක...


නෙතින් කියු දේ වැටහුනාවද...
නෙතේ පැටලී නොයා වෙනතක..
ලඟින් දැවටී සිටියෙ ඒ දින..
මතකයි ඉඟි කෙරූ ඔබෙ නෙත් යුග...

දහසක් නෙත් රවටා, හුන් අප මැද..

අතේ දැවටුව පුංචි තුන්ඩුව..

එදා වගෙමයි පරිස්සමට අද...

තාමත් මා ලඟ ඔබේ සුවඳ දෙන..

හමුවුනු සොඳුරු මතක..

නැතිමුත් ඒ හැටි...

නැහැ කිසි අඩුවක් ආදරෙයි මම..

නැහැ කිසි වෙනසක් ආදරෙයි ඔබ...

දවස් පැය ගනන් ගෙවී හිමිහිට...
අවුරුද්දක් ගැට ගැසිලා අද දින..
දැනුනෙවත් නැති හැටි හරිම පුදුමයි...
ඊයෙ අද වගේ මට නම් තවමත්..