පැතුම් නොපැතුවා නොවේ මා නිති..

දෑස් පියාගෙන සිතින් ඔබ ලඟ...

පහස විඳිනට කලා මා රිසි..

දුරින් හිඳ වුව කියන වදනකට..

මුවඟ සිනහා මතු වුනා නිති...

ඔබ නොලැබෙන බව සිතට දැනුනත්..

කඳුළු ඉනුවා දෙනෙත් අග පිණි..

ඔබ ලබන්නට ඔබෙම වෙන්නට ...

පෙරුම් පිරුවා සදා මා හිමි...

නිරන්තරයට අත්වැල් පටලා...

එකට පියමන් කළේ නෑ අපි...

දිනෙන් දිනටම ඔබ මා, මා ඔබ..

දෙනෙත් අබියස දුටුවෙ නෑ අපි...

එහෙත් ඒ ලෙස ඔබ ලඟ ඉන්නට, ඔබ දකින්නට..

පැතුම් නොපැතුවා නොවේ මා නිති..

නමුදු දිනයක වෙන්ව දෙපසක...

පෙමින් තොර ලොවක් පැතුවේ නෑ අපි...